Prawo do korzystania z programu komputerowego bez podatku u źródła

Płatności na rzecz zagranicznych kontrahentów z tytułu nabycia egzemplarza lub dostępu do oprogramowania w związku z umowami dystrybucyjnymi albo na użytek własny nie stanowią należności licencyjnych ani przychodu z tytułu usług przetwarzania danych w rozumieniu ustawy o CIT. Polski podmiot nie jest w takim przypadku zobowiązany do posiadania certyfikatu rezydencji odbiorcy płatności i nie ciąży składa informacji IFT-2/IFT-2R. Daria Amielańczyk

Tak wynika z interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 maja 2020 r. (0114-KDIP2-1.4010.97.2020. 1.SP).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wnioskodawca nabywa od zagranicznych kontrahentów, w ramach tzw. licencji użytkowników końcowych (ang. end-user), egzemplarze lub dostęp do programów, aplikacji oraz systemów, które następnie dystrybuuje lub wykorzystuje na użytek własny.

W przypadku licencji przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, niezależnie od sposobu dystrybucji, sama spółka nie uzyskuje ani nie przekazuje prawa do ich komercyjnego wykorzystywania, tj. do ich kopiowania, modyfikacji czy rozpowszechniania w rozumieniu prawa autorskiego. Ponadto, jak zaznaczył wnioskodawca, w takim przypadku, nie jest on stroną samej umowy licencyjnej. Umowy te są bowiem zawierane pomiędzy producentem oprogramowania (lub jego...